siirde 7 hececiler ne demek?

Yedinci hececiler Türk edebiyatında 1910-1920 yılları arasında ortaya çıkan bir edebi akımdır. Bu akımın en önemli özelliği, şiirlerin yedi heceli mısralardan oluşmasıdır. Bu nedenle yedinci hececiler olarak adlandırılmışlardır.

Yedinci hececiler, Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküşü ve Batı kültürünün Türkiye'ye yayılması sürecinde ortaya çıktı. Bu dönemde yeni bir şiir anlayışı arayışı içinde olan yazarlar, yedi heceli mısraların Türkçe'nin doğal yapısına daha uygun olduğunu düşünerek bu tarzı benimsediler.

Yedinci hececiler, Nazım Hikmet, Nâzımî Yaver Yenal, Ahmet Haşim, Cenab Şahabeddin ve Yahya Kemal Beyatlı gibi ünlü şairlerin de aralarında bulunduğu birçok yazarı kapsar. Bu yazarlar, toplumsal-kültürel değişimlerin getirdiği sorunları şiirlerinde ele aldılar ve Türkçe'nin estetik değerlerini vurgulamaya çalıştılar.

Yedinci hececilerin yazdığı şiirlerde, doğa, aşk, ölüm, hayat ve insanlık gibi temel konular işlenir. Bu şiirler, estetik bir dil ve sanatsal bir anlatım benimser ve genellikle düşünce, hayal ve hayatın gerçekleri arasında geçiş yapar.

Yedinci hececilerin etkisi, Türk edebiyatı üzerinde uzun vadeli oldu ve Türk şiirinin gelişiminde önemli bir rol oynadı.